ARTICVLVS CXXV.
Cur non comitetur maximas Laetitias.

Etsi autem Risus videatur unum ex praecipuis signis Laetitiae, cum tamen producere non potest nisi demum ubi mediocris fuerit, et aliquid habuerit admirationis vel odii admixtum. Nam experientiâ constat, quod in summo gaudio nunquam ejus causa efficiat ut in cahinnos prorumpatur, imo neque tam facile eo tunc invitari possumus ab aliqua causa, quam ubi tristes sumus ; Cujus rei ratio est, quòd in maximis laetitiis pulmo adeo semper plenus sit sanguine ut amplius per vices iteratas inflari nequeat.